Temizlik ile ilgili Hikaye Örnekleri (Kısa)

Temizlik ile ilgili Hikaye Örneği (1)

Elif, annesinin mutfakta sabah telaşıyla koşturduğunu görünce küçük taburesini çekip lavabonun başına geçti. Annesi biraz şaşırarak baktı.

— “Ne yapıyorsun bakalım küçük hanım?” dedi.

— “Bulaşıkları yıkayacağım. Ellerim küçücük ama suyu çok seviyorum!” diye yanıtladı Elif, gözlerinde merak ışığıyla.

Annesi gülümseyip sabunlu süngeri uzattı. Elif bulaşıkları yıkarken, köpükler parmaklarının arasında renk renk baloncuklara dönüştü. Birini yakalayıp havaya üfledi.

O sırada pencereden içeri giren güneş, baloncukların üstünde gökkuşağı gibi parladı. Elif heyecanla bağırdı:
— “Anne bak! Temizlik gökyüzünü de getiriyor!”

Annesi gülümsedi.
— “Evet yavrum, temizlik sadece eşyaları değil, kalbimizi de parlatır. İçimiz tertemiz olursa dünya da ışıldar.”

Elif o gün, temizliğin yalnızca bulaşıkları yıkamak değil, içindeki sevgiyi de berraklaştırmak olduğunu öğrendi. Artık her sabun köpüğü, ona iyilik dolu bir kalbi hatırlatıyordu.

Temizlik ile ilgili Hikaye Örneği (2)

Mahalledeki boş arsada uzun süredir kimse oyun oynamıyordu. Çöpler etrafa dağılmış, rüzgârla savrulmuş yapraklar toprağı kaplamıştı. Çocuklar oradan her geçtiklerinde içleri biraz burkuluyordu.

Bir gün öğretmenleri, “Bahar şenliği yapacağız, ama önce oyun alanımızı temizlemeliyiz,” dedi. Çocuklar önce biraz homurdandı. Çöp toplamak eğlenceli gelmiyordu.

Ama işe başlayınca her şey değişti. Ali pet şişeleri topladı, Zeynep yere düşmüş kağıtları. En küçükleri Ayşe bile eldiven takıp yaprakları torbalara doldurdu. Çalışırken gülüşüyor, şarkılar söylüyorlardı.

Saatler sonra arsa tanınmaz hale geldi: Tertemiz, mis gibi kokan, rengârenk çiçeklerle süslenmeye hazır bir alan olmuştu. Çocuklar yorulmuş ama mutluydu.

Şenlik günü geldiğinde, herkes oyun oynarken Ali gururla fısıldadı:
— “Biliyor musunuz, temizlemek aslında oyundan bile güzelmiş.”

O günden sonra mahalleli, arsayı hep temiz tuttu. Çünkü öğrenmişlerdi ki, temizlik sadece çevreyi değil, birlikte olmanın sevincini de ortaya çıkarıyordu.

Temizlik ile ilgili Hikaye Örneği (3)

Defne bazen çok sinirleniyor, arkadaşlarına istemeden kırıcı sözler söylüyordu. Sonra da pişman oluyor, içine bir ağırlık çöküyordu.

Bir gün dedesi, Defne’yi yanına çağırdı. Elinde küçük bir cam parçası vardı.
— “Bak kızım,” dedi, camı gökyüzüne tutarak. “Cam kirli olursa bulutları göremezsin. Ama silersen, gökyüzü bütün güzelliğiyle görünür.”

Defne merakla sordu:
— “Peki kalbimiz kirlenirse ne yaparız dede?”

Dedesi gülümsedi:
— “Kalbin kiri öfke, kırıcı sözler, bencilliktir. Onu temizlemenin yolu ise özür dilemek, affetmek ve iyilik yapmaktır.”

Defne o gün karar verdi. Arkadaşlarına gidip “Seni kırdığım için üzgünüm,” dedi. Kalbi hafiflemiş, sanki cam parçası tertemiz olmuştu.

O günden sonra Defne, kalbini her gün gökyüzünü siler gibi temizlemeye çalıştı. Çünkü öğrendi ki, ruhun temizliği, dünyayı daha parlak gösteriyordu.

Temizlik ile ilgili Hikaye Örneği (4)

Köyün kenarında büyük bir çınar ağacı vardı. Her bahar geldiğinde dallarında yüzlerce serçe öterdi. Ama bu sene dalların arası biraz dağınıktı; kuru otlar, rüzgârın savurduğu yapraklar yuvaları karmakarışık hale getirmişti.

Serçelerden biri, minik kanatlı Maviş, etrafına bakıp seslendi:
— “Arkadaşlar! Bu dağınıklıkla yavrularımızı nasıl büyüteceğiz? Bahar geldi, temizlik zamanı!”

Önce kimse oralı olmadı. Ama Maviş sabahın erken saatinde işe koyuldu. Dallardan düşmüş çerçöpü taşıdı, yuvasını güzelce düzenledi. Onu gören diğer serçeler de kolları—ya da kanatları—sıvayıp temizlik yapmaya başladı.

Çok geçmeden bütün çınar ağacı tertemiz yuvalarla doldu. Yapraklar arasından güneş ışığı süzülüyor, dallar mis gibi kokuyordu. Serçeler neşeyle cıvıldadılar.

En yaşlı serçe onlara şöyle dedi:
— “Temizlik sadece yuvamızı değil, kalbimizi de ferahlatır. Temiz bir yuva, huzurlu bir hayat demektir.”

O günden sonra serçeler, yuvalarını her baharda düzenli temizledi. Çünkü biliyorlardı ki, temizlik doğayla uyumlu yaşamanın ilk adımıydı.